Stanowisko ORLEN S.A. w ramach konsultacji publicznych dotyczących projektu rozporządzenia Ministra Energii zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykazu paliw podlegających koncesji

Projektowane rozporządzenie wyodrębnia w ramach szczegółowego wykazu paliw ciekłych, których wytwarzanie, magazynowanie lub przeładunek, przesyłanie lub dystrybucja, obrót, w tym obrót z zagranicą, wymaga koncesji oraz których przywóz wymaga wpisu do rejestru podmiotów przywożących, nowe kategorie paliw podlegających obowiązkowi koncesyjnemu oraz obowiązkowi wpisu do rejestru podmiotów przywożących:
 

1. Biopaliwo ciekłe o kodzie CN 2710 19 42 w zakresie hydrorafinowanego oleju w postaci samoistnej (czystej), niezmieszanego z półproduktami lub paliwami ciekłymi – w związku z wyodrębnieniem w nomenklaturze taryfowej i statystycznej kodu CN 2710 19 42 obejmującego zarówno olej napędowy z wysoką zawartością HVO (ponad 80 %), jak również biopaliwo ciekłe – HVO bez dodatku oleju napędowego.
2. Ciekłe paliwa węglowe pochodzące z recyklingu – w związku z wprowadzeniem tej nowej kategorii paliw ciekłych do ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych oraz ustawy Prawo energetyczne.

ORLEN S.A. postuluje rozszerzenie nowelizacji i wprowadzenie rozwiązania dedykowanego głównemu obecnie problemowi polskiego rynku paliw LPG, jaki stanowi zwiększony import z Rosji produktu o kodzie CN 2901 10 00 (n-butan), stosowanego dotychczas min. w przemyśle kosmetycznym lub laboratoryjnym, a obecnie jako substytut paliwa LPG objętego sankcjami Unii Europejskiej. Cena oferowanego z kierunku rosyjskiego n-butanu jest istotnie niższa niż oferowanego produktu z kierunku zachodniego, czyniąc jego wykorzystanie do komponowania LPG opłacalnym ekonomicznie, a z uwagi na jakość nawet atrakcyjnym biznesowo.

Na poziomie rozporządzenia proponowane rozwiązanie legislacyjne obejmuje przywrócenie obowiązku uzyskania koncesji URE na wytwarzanie, magazynowanie lub przeładunek, przesyłanie lub dystrybucję, obrót, w tym obrót z zagranicą paliwami ciekłymi oznaczonymi kodem CN 2901 10 00 niezależnie od ich przeznaczenia.

Rozwiązanie takie funkcjonowało już od 1 stycznia 2020 r. na podstawie Rozporządzenia Ministra Aktywów Państwowych z dnia 27 listopada 2019 r. w sprawie szczegółowego wykazu paliw ciekłych, których wytwarzanie, magazynowanie lub przeładunek, przesyłanie lub dystrybucja, obrót, w tym obrót z zagranicą, wymaga koncesji oraz których przywóz wymaga wpisu do rejestru podmiotów przywożących. Argumentem za objęciem produktów oznaczonych kodem CN 2901 10 00 obowiązkiem koncesyjnym bez względu na przeznaczenie było stanowisko Ministra Finansów i służb skarbowych, wskazujące że stosowanie wyłączeń opartych na przeznaczeniu wyrobu może prowadzić do nieprawidłowości w stosowaniu przez podmioty przepisów Prawa energetycznego poprzez dowolną interpretację istnienia lub braku istnienia „celu energetycznego” obrotu tymi produktami czy też przeznaczenia – a w konsekwencji do omijania obowiązku koncesjonowania.

Z dniem 8 września 2020 r. ograniczono jednak obowiązek koncesyjny dla produktów oznaczonych kodem CN 2901 10 00 tylko do działalności, w której wytwarzanie, magazynowanie lub przeładunek, przesyłanie lub dystrybucja, obrót tymi produktami następowały z przeznaczeniem ich na cele inne niż opałowe, napędowe lub żeglugowe. Uzasadnieniem zmiany były względy ekonomiczne oraz opinia niektórych organizacji przedsiębiorców, działających na rynkach pośrednictwa w obrocie m.in. n-butanem, że „Cena gazów aerozolowych jest od kilkudziesięciu do kilkuset % wyższa od ceny „standardowego” gazu LPG używanego do celów energetycznych, w związku z czym ze względów chociażby czysto ekonomicznych nie istnieje ryzyko, iż ktokolwiek nabywając gazy aerozolowe zmieni ich przeznaczenie na energetyczne”.

Argumenty ekonomiczne, które w okresie poprzedzającym agresję Rosji na Ukrainę oraz wprowadzenie sankcji na przywóz podstawowych produktów wykorzystywanych do komponowania LPG, mogły stanowić uzasadnienie do częściowego wyłączenia produktów o kodzie CN 2901 10 00 z obowiązku koncesyjnego utraciły jednak na aktualności. W ocenie ORLEN S.A. wprowadzenie sankcji na podstawowe produkty rozumiane jako LPG spowodowało, że n-butan i izobutan pochodzenia rosyjskiego i białoruskiego stał się substytutem produktów objętych zakazem importu. Obecnie ilość importowanego do Polski z Rosji i Białorusi n-butanu wykracza poza zapotrzebowanie przemysłu, a jego niska cena oraz wykorzystywane środki transportu wskazują, że n-butan jest wykorzystywany do komponowania LPG jako paliwa napędowego oraz opałowego. W szczególności przez podmioty, które przed wejściem sankcji w życie, nie były identyfikowane jako podmioty importujące gaz LPG o kodach CN z grupy 2711.

Stanowisko ORLEN S.A. zawiera również propozycje o charakterze redakcyjnym w zakresie techniki legislacyjnej wprowadzenia do rozporządzenia regulacji dotyczących Ciekłych paliw węglowych pochodzących z recyklingu.
 

Pliki do pobrania: