Jubileuszowe 400 mln
W tym tygodniu zakład produkcyjny PKN ORLEN przerobił jubileuszową, 400 milionową tonę ropy naftowej. Ta ogromna liczba to dorobek 42 lat produkcyjnego funkcjonowania płockiej rafinerii i znaczna część historii polskiego przemysłu naftowego.
Obecny techniczny i technologiczny stopień zaawansowania kompleksu produkcyjnego ORLENU jest oceniany przez niezależnych analityków jako jeden z 10-ciu najnowocześniejszych w naszej części Europy. Jest to efekt wykorzystania najlepszych rozwiązań i technologii uzyskanych zarówno na drodze zakupu licencji jak i krajowych opracowań placówek naukowych. Zagwarantowały one niezbędny w tej branży postęp techniczny, a uzyskiwane osiągi w przerobie ropy odpowiadają standardom światowym.
- To, co działo się w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat w naszym zakładzie można określić jedynie mianem rewolucji technicznej. Oczywiście, tak ogromny postęp technologiczny, w jakim miałem możliwość bezpośrednio wziąć udział, bardzo cieszy. Nie byłby on możliwy bez długoletniej pracy wielu dobrych inżynierów, ekonomistów, techników - jednym słowem ludzi, którzy związali swój los z firmą. To głównie dzięki ich umiejętnościom elastycznego i przyszłościowego myślenia tyle udało się nam osiągnąć - powiedział Zastępca Generalnego Dyrektora ds. Operacyjnych, Czesław Bugaj.
Historia płockich zakładów zaczyna się w końcu lat 50-tych XX wieku. Losy tzw. szóstej rafinerii w Polsce rozstrzygnęła polityczna decyzja krajów RWPG podjęta w październiku 1958 roku dotycząca budowy rurociągu naftowego Przyjaźń. Dokładnie 5 stycznia 1959 roku rząd podjął uchwałę o lokalizacji rafinerii w Płocku. Założenia budowy zatwierdzono rok później.
Pod koniec 1963 roku gdy przekazano do eksploatacji tzw. północną nitkę rurociągu Przyjaźń, równolegle ruszyła rafineria w Płocku. Już w połowie lat 60. zakład przekroczył o ponad 10% projektowaną zdolność przerobu ropy naftowej.
W 1967 roku najbardziej wartościowe białe produkty z ropy naftowej (benzyny, paliwo lotnicze, oleje napędowe oraz gazy płynne) stanowiły ponad połowę ogółu wyrobów z Płocka (55%). W ówczesnych statystykach istnieje niewiarygodna jak na tamte czasy wielkość rocznego przeroby ropy na jednej instalacji DRW I: aż 2,5 mln ton. Okres pierwszych pięciu lat działalności firmy zamyka liczba 7 mln ton przerobionej ropy.
Zakład stale się rozwija - w 1970 roku uruchomiona zostaje instalacja etylenowa I, która dała podwaliny płockiej petrochemii, pozwalając na uruchomienie w następnych latach takich instalacji jak tlenek etylenu i glikol czy też polipropylen. Rok później rusza "trzecia rafineria" - to jest Destylacja Rurowo Wieżowa III (kopia wcześniejszej DRW II). Dzięki temu powstają kolejne nowe instalacje zwiększające potencjał produkcji paliw silnikowych - Reforming III i Hydroodsiarczanie Olejów Napędowych (HON III). Rok 1973 przyniósł nowe uruchomienia między innymi Produkcji Aromatów - bazy surowcowej dla polskiej chemii. Inwestycje te pozwoliły osiągnąć bardzo dobre wyniki ekonomiczne - roczna produkcja benzyn i oleju napędowego sięgnęła 4 mln ton, a przerób ropy przekroczył 9,5 mln ton/r.
Niespełna 10 lat po uruchomieniu rafinerii przerobiona zostaje 50-milionowa tona ropy.
W połowie lat 70-tych rusza czwarta instalacja do destylacji ropy, podobna do poprzednich, ale już nowocześniejsza.
Rok 1975 przyniósł uruchomienie nowej jednostki DRW 4 przerabiającej projektowo 3,3 mln ton ropy - wtedy była to najnowocześniejsza instalacja w kraju. Realizacja inwestycji podwyższyła poziom przerobu do 100 mln ton. W roku 1978 kombinat był już przedsiębiorstwem o ustabilizowanej strukturze, a inwestycje nie miały takiego rozmachu, jak wcześniej.
Lata 80 były dla Płocka czasem narodzin wielkiej petrochemii, ruszyła bowiem podstawowa inwestycja Wytwórnia Olefin II i towarzyszący jej obiekt z kompleksu - instalacja Butadienu II, pyrotolu i uwodornienia benzyny pirolitycznej. Pierwsze tak skomplikowane obiekty oparte na rozwiązaniach amerykańskich firm oraz technologiach rodem z Japonii.
Kolejne setki milionów ton ropy przybywały niemal już równo, co pięć lat: 200 mln ton w 1987, 250 - w 1992, 300 - w 1997 roku. Później tempo jeszcze przyspieszyło. W roku 2000 zakład osiągnął pułap całkowitego przerobu na poziomie ponad 12,5 mln t/r . Był on efektem przeprowadzonych modernizacji i intensyfikacji jednostek destylacji ropy oraz budowy nowej DRW 6. Rok później przerobiona zostaje 350-milionowa tona, a w połowie października 2005 r na linie technologiczne płockiego zakładu wpłynęła 400-milionowa tona ropy.
